تجربه یک تجربه!

راستش اسمش را هرچه میخواهی بگذار، تکرار تجربه، حماقت، اشتباه... هرچه دلت میخواهد اصلا! اما میخواهم بگویم که " تجربه دوباره یک تجربه اگر دردناک بوده باشد قطعا از بار اول دردش خیلی بیشتر است". آن که در زندگی آدم شکست ها و عدم موفقیت هایی باشد که جایشان بد درد گرفته است واقعیتیست که در زندگی همه آدم ها جریان دارد...چه شکستی عاطفی باشد،چه کاری و چه هر چیز دیگر...اما آدمیست دیگر انگار فراموش میکند که قاعدتا باید "مارگزیده از ریسمون سیاه سفید بترسد" و باز هم همین آلزایمر مقطعی کار دستش میدهد...میدانی؟ اصلا بحث اعتماد و اینطور حرف ها نیست که بحث درس های مختلف زندگی است که یک بار ازشان با هرچه زجر و بدبختی بود گذشتی و گذر کردی و صبور بودی و تحمل کردی و تازه آن وقتی که میرفت تا همه چیز فراموش بشو د باز هوس روخوانی درس کردی...تکرارِ مجدد یک تجربه قطعا از بار اولش دردناکتر تمام میشود... مراقب لحظات زندگی باید بود تا دچار تکرار مکررات نشود تا حال را از آدمی بگیرد و آینده را از او دریغ کند.

به جهنم...

به جهنم که...

خودم رو باور دارم

آدمی که خودش رو دوست داره، مسیرشو باور داره، به اهدافش ایمان داره نیازی به گرفتن تایید از هیچکس نداره و در مسیر پیشرفتش هیشکی نمیتونه مانعش بشه .با ترساش خوب روبرو میشه و از تندباد حوداث پیش روش هم نمیترسه.منم یکی از همونام

دلم گرفته...

کف زمین دراز کشیدم ناخودآگاه فکرم رفت به اون دوردورا تو گذشته...خستم... دلم گرفته... از تلاش و جنگیدن استعفا نمیشه داد؟ همیشه گفتم من خوشبخت ترین آدم روی زمینم که میتونم خودم به تنهایی هم از پس کارام بر بیام ولی الان واقعا خسته شده ذهنم وا دادم و دقیقا تنها حسی که ندارم همون "خوشبختی" هست. حس میکنم تظاهر نکنم لااقل الان تو این موقعیت امروز به پرانرژی بودن... حتما امروزم میگذره فردا روزها بهش میخندم... اینو هم نمیدونم